Zoals hier al eerder een paar keer vermeld, fungeert François Vermeulen als distributeur van HA, het onregelmatig verschijnende brieftijdschrift van Ben Klein (°1929) waarin 'Kleinse' vormen van humor, engagement en schoppen tegen het 'establishment' de hoofdingrediënten heten te zijn.
Gisteren ontving ik de jongste aflevering, gedateerd april 2012. In de rubriek 'saladeproza', een soort dagboek, staat o.m. te lezen:
wouter beke nog altijd verliefd op kokosnoot schiltz
ijsbeer gigolo populairder dan kris peeters
perfect days ren een weeklang met super-atleet bart de wever
…
spillemaeckers vertrok maar zijn technische gedichten stralen nog
…
fernand huts verzamelt nu ook pampers
…
louis paul boon wordt letterenhuis herdacht met een tentoonstelling
17 maart ll. bij de opening enorm veel volk aanwezig
klein luisterde naar het gezwets curator kr. humbeeck over boon sluwe vos
en boon loser
bezoek aan tentoonstelling onmogelijk wegens langdurig aanschuiven en drummen
…
di rupo dreigt ermee de stijgende kosten van de lijn te laten betalen door verkozenen die meerdere mandaten vervullen
Na die wat 'epidermische' notities komt aan de hand van nogal eenzijdige (trouwens onvermelde) eenzijdige bronnen Dada nogmaals aan bod.
Hier dan een voorbeeld van de enkele opgenomen gedichten:
verhofstadtgalmt
toffeevillatoscana
lakauto
frontprater
brandkastliberaal
Dat alles is niet meteen van aard om veel bij te dragen tot de waardering van de overigens schromelijk onvolprezen dichter Ben Klein. Dat hij allerminst uitgeblust is, maar integendeel wel degelijk springlevend blijft, blijkt voldoende uit zijn merkwaardige collage- en beeldgedichten.
Jammer genoeg maakt de pdf-verzendig van Ha het niet mogelijk hier een voorbeeld te geven van dat meer dan merkwaardig werk.
Belangstellenden kunnen echter een pdf exemplaar van HAaanvragen bij ftf.vermeulen@gmail.com
Henri-Floris JESPERS