Jo Gisekin, Guy Vaes en Marleen de Crée

Jo Gisekin

Foto: Bert Bevers

Najaarsmoeheid en een onwelkome verkoudheid hebben mij belet gisterenavond de presentatie bij te wonen van de nieuwe bundel van Jo Gisekin (°1942), een dichteres die ik al lang volg. Dan maar Zo, denk ik, wordt liefde weer nieuw (Leuven, P, 2008, 134 p.) uit de bibliotheek genomen, waarin dertig auteurs (van Hugo Brems tot Wilfried Westerlinck) op haar werk reflecteren aan de hand van één kenmerkende gedicht.

Ik stond trouwens in dubio. Gisterenavond werd ook in boekhandel Tropismes te Brussel hommage gebracht aan Guy Vaes (1927-2012), die als mens en romancier véél voor mij betekend heeft – en nog altijd betekent. Sprekers waren de romancier, dichter en vertaler Adolfo Barberá del Rosal, dichter Bart Vonck, vertaler van de poëzie van Guy Vaes in het Nederlands en boekhandelaar Sami El Hage.

De onwelkome verkoudheid bevrijdde mij uit een dilemma.

Vorige zaterdag heb ik ook al zeer tot mijn spijt forfait moeten geven bij de voorstelling van Tussen boog en snaar (Leuven, P, 2012, 189 p.), de tweede bloemlezing uit het werk van Marleen de Crée (°1941). Inleider Chrétien Breukers toont zich van zijn beste kant en uit het nawoord van Joris Gerits blijkt duidelijk dat hij, net als ik, diep getroffen werd door de bundel Brieven aan Plinius.

Meer over dit alles in een volgende aflevering van de Mededelingen van het CDR (info: mededelingen@lebacq.com/ )

HFJ