Nederlandse en Franse literatuurgeschiedenis, onuitgegeven teksten, politieke en culturele actualiteit
Manu Bruynseraede
Tijdens de 148ste Muzeval zal dichter, vertaler en schilder Manu Bruynseraede een ander, voor velen wellicht verrassend nieuw beeld van cultdichter Charles Bukowski (1920-1994) ophangen: 'Misschien heeft hij ons wel degelijk een menslievende boodschap meegegeven van vrede en verzoening.' Een 'nieuwe' Charles Bukowski tonen, dat is het uitgangspunt van de lezing van Manu Bruynseraede:
Iedereen kent wel de Vieze Oude Man, de dichter en schrijver van zuipen, rondneuken en keet schoppen.
Zuipen, rondneuken en keet schoppen is één ding. Deze dingen in het dagelijkse leven doen plus daarbovenop 6 dikke romans schrijven, honderden kortverhalen en 3000 gedichten is een tweede ding.
Hier vanavond gaat het om het derde ding: de synthese van de these en de antithese. Een Charles Bukowski laten tevoorschijn komen die wel degelijk ook mooie en lieve dingen kon zeggen, schrijven en denken. En dat op een poëtische manier, zoals een echte schrijver dat hoort te doen.
Een lyrische, geestige en constructieve Charles Bukowski. Een Charles Bukowski die weinig bekend is bij diegenen die hem al kennen.
Bij diegenen die nog nooit van hem gehoord hebben: een grote schrijver, een echte vakman en een levende, boeiende mens met oprechte en toch ook wel zachtaardige gevoelens tussen alle zware miserie des levens door.
Een geniale schrijver die op het eerste zicht misbegrepen werd omdat hij verkeerde signalen de wereld instuurde. Logisch als je zo goed als 40 jaar van je leven dag en nacht dronken bent.
Een woordkunstenaar van wie de meeste lezers verkeerde dingen dachten als: zelfmoord is interessant, werken in loondienst is per definitie slavenarbeid, zuipen, gokken en knokpartijen zijn leuk, vreemdgaan is een aanrader, alle gezagsdragers zijn corrupt en het hele systeem is door en door verdorven.
“Als je woonde waar ik woonde begon je te geloven dat het overal elders net zo’n schamele bedoening was als bij jou.”
Tussen al die foutieve signalen in het oeuvre van Charles Bukowski treffen we evengoed signalen aan van de schoonheid en het nut van moderne literatuur, misschien zelfs tekenen waardig voor het predicaat van de Schone Letteren.
Af en toe heeft de wereld behoefte aan de juiste persoon die de juiste mensen op het juiste moment wakker schudt. Af en toe. Niét aanhoudend. Velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.
Het feit dat hij bij leven miljoenen boeken ter wereld verkocht was een logisch gevolg van de allereerste zin van zijn allereerste roman: 'Het begon als een vergissing.'
Charles Bukowski
In dat verband zet Manu Bruynseraede alvast een aantal 'misvattingen over de mens Charles Bukowski' op een rijtje:
Hij kon een harde werker zijn bij de Post en als hij goede punten scoorde bij de directie was hij trots.
Hij was erg spaarzaam en had een klein fortuin op de bank staan toen hij stopte met werken.
Hij schaamde zich vaak voor zijn fouten en weende veel.
Hij heeft leuke tekeningetjes en schilderijtjes gemaakt.
Hij las en studeerde erg veel en was een veel verstandigere en voorzichtigere mens dan zijn werk doet uitschijnen.
Bij zijn optredens was er altijd politie in de buurt, maar hij voelde zich daardoor beter gewaardeerd en als hij écht in de fout ging besefte hij dat en liet hij zich gewillig sanctioneren. Hij schold en foeterde wel op de politie maar zelden recht in hun gezicht.
De laatste 10 jaar van zijn leven was hij overwegend nuchter en leefde hij gezond in bescheiden luxe.
Hij is zijn echtgenote Linda Lee altijd trouw gebleven.
Manu Bruynseraede verstrekt ook een aantal moraliserende en waarschuwende 'raadgevingen bij het lezen van Bukowski'. De eerste vingerwijzing zet al meteen de toon:
Bukowski lezen is een luxe. Best lezen bij een warm haardvuur, een lieve echtgenote die je trouw blijft en een grote spaarboek bij de bank. Best niét lezen als je depressief of psychotisch, straatarm of doodziek bent.
Met zijn lezing zal Manu Bruynseraede, die zich sinds vorig jaar toelegt op het vertalen van Bukowski's poëzie, wellicht enige controverse in het leven roepen...
*
Manu Bruynseraede (°Ekeren, 18 november 1969) richtte tijdens zijn studie Germaanse filologie (Universiteit Antwerpen) samen met JMH Berckmans en Vital 'Vitalski' Baeken, Steven Grietens en Geert Beullens het avant-gardistisch theater-rockensemble Circus Bulderdrang op, dat begon als een dichtersgroep.
■
Manu Bruynseraede over Charles Bukowski: welkom donderdag 10 maart 2011 vanaf 19u30 in literair-artistiek café Den Hopsack, Grote Pieter Potstraat 24, 2000 Antwerpen.
Meer over Manu Bruynseraede:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Manu_Bruynseraede
http://www.basicpublishing.nl/index.php?page=profiel&id=3079