Overblog
Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
20 mai 2008 2 20 /05 /mai /2008 04:52

Max Moragie (pseudoniem van Jeroen Kuypers), romancier, onderzoeksjournalist en essayist, publiceerde een verslag op www.misdaadauteurs.be over de ontvangst van Bob Mendes op het Stadhuis van Antwerpen (zie vorige berichten), waaruit volgend citaat:

“Dat Bobs veelvuldig vertaalde en gelauwerde thrillers een niet onwelkome reclame vormen voor de Scheldestad is de burgemeester zeker niet ontgaan. Het feit dat Mendes zich de voorbije jaren in paginagrote interviews meer dan eens kritisch heeft uitgelaten over het Stadsbestuur nam hij hem duidelijk absoluut niet kwalijk. Integendeel, de grapjes die de liberaal gezinde schrijver en de socialistische burgervader hierover maakten toonden aan dat ook een misdaadauteur een kritische rol mag vervullen tegenover de politiek en dat hij niet enkel als toeristisch uithangbord hoeft te fungeren.”

Partager cet article
Repost0
18 mai 2008 7 18 /05 /mai /2008 06:56

Op 15 mei vierde de Antwerpse schrijver Bob Mendes, stichter van het Genootschap van Vlaamse Misdaadauteurs, zijn tachtigste verjaardag.
In 1984 verscheen zijn lijvige dichtbundel Met rook geschreven. Als schrijver is Bob Mendes ook aan een jubileum toe: in 25 jaar verschenen er van zijn hand niet minder dan vijftien romans, drie dichtbundels en zes verhalenbundels. Twee romans werden bekroond met de Gulden Strop: Vergelding in 1993 (Amerikaanse vertaling: Vengeance, 1995), De kracht van het vuur in 1997 (Duitse vert.: Die Kraft des Feuers, 2000; Franse vert. : La force du feu, 2002). Voor Medeschuldig kreeg Mendes in 2004 De Diamanten Kogel.

De trofee van De Diamanten Kogel (500 gr sterlingzilver en vier diamanten), ontworpen door Wim Delvoye

De jubilaris werd op 15 mei feestelijk door burgemeester Patrick Janssens ten Stadhuize ontvangen.

Van l. naar r.: senior uitgever Wim Verheije, schepen van Cultuur Philip Heylen, Jenny & Bob Mendes, X, burgemeester Patrick Janssen (Foto: Kris Kenis, (c) SABAM)

Om luister te geven aan de viering, en als blijk van dank aan zijn talrijke lezers, biedt uitgeverij Manteau vanaf 15 mei gedurende één maand tien hoogtepunten uit zijn werk aan voor slechts 8 € per stuk.

Na 15 juni worden deze feestthrillers weer tegen hun oorspronkelijke prijs verkocht.

Henri-Floris Jespers, die de viering niet kon bijwonen, publiceerde eerder een essay over “ce maître flamand du thriller”, dixit Jacques Hermans in La Libre Belgique.

Presentatie van Bob Mendes. Meester in misdaad, 13 september 2005. Van l. naar rechts: Luc Neuhuys, Pruts Lantsoght, Henri-Floris Jespers, Bob Mendes, Jenny Mendes, Frank van den Auwelant en Axel Daeseleir.

Henri-Floris JESPERS, Bob Mendes. Meester in Misdaad, Antwerpen, Manteau, 2005, 119 p., 9,95 €. ISBN 90 223 1913 X

 

Zie ook het bericht van 14 maart, De kracht van Jahan Mendes.


Partager cet article
Repost0
15 mai 2008 4 15 /05 /mai /2008 07:02

Foto: Kris Kenis

Op uitnodiging van de kring ExLibris geeft Henri-Floris Jespers een lezing met als titel:

Hugo Claus: definitief voorlopig of voorlopig definitief?

Woensdag 4 juni 2008. Naar goede traditie is iedereen reeds vanaf 19.30 uur welkom in het lokaal: “Taverne Rochus", Sint-Rochusstraat 67 te Deurne. De lezing begint klokslag 21 uur. (Reservatie: tel.: 03 321 33 99.)

Partager cet article
Repost0
12 mai 2008 1 12 /05 /mai /2008 19:59

Aan debuten heeft het dit jaar niet ontbroken. Maar liefst negentien titels, een record, heeft de jury beoordeeld. Daarvan zijn er zeven van vrouwelijke auteurs en twaalf van mannen. Niet alleen in kwantiteit, ook in genres en onderwerpen is sprake van een rijke oogst. Bovendien is een aantal debuten kwalitatief van niveau. Ze zijn leesbaar, spannend, verrassend, hebben vernuftige plots en zijn soepel geschreven.

De uitgevers hebben hun best gedaan om zorg en aandacht aan de boeken van hun nieuwe auteurs te geven. Dat valt zeer toe te juichen.

De bereidheid van uitgevers om zoveel nieuwe auteurs een kans te geven is een aanwijzing dat de markt voor het Nederlandstalige spannende boek commercieel interessant is. Dat is in twee opzichten een heugelijke ontwikkeling. Ten eerste is de Nederlandse thrillermarkt niet meer in hoofdzaak een kwestie van vertaalde Angelsaksische of Scandinavische boeken. Ten tweede zijn Nederlandse auteurs van spannende boeken goed voor een steeds groter deel van de jaarlijkse boekenomzet. En daarmee zijn onze sponsors –de Stichting Lira Fonds en The Read Shop – natuurlijk buitengewoon tevreden.

Voor de jury van de Schaduwprijs werd het er niet makkelijker op.

Er was geen overduidelijke winnaar. We hadden keuze uit meerdere mogelijke winnaars.

De afweging was lastig, want er waren veel uiteenlopende thema’s om te beoordelen.

Een actueel maatschappelijk thema zoals de opwarming van de aarde, de drugsoorlog in Colombia, de tulpenbollengekte, het plattelandsbestaan in Frankrijk, de voetbalwereld, een schilderij van Van Gogh, een ter dood veroordeelde, de lotgevallen van een ouderwetse privé-detective, een familiedrama, een politiek complot of een psychologische verwikkeling.

Het gaat natuurlijk niet over het onderwerp, maar over de kwaliteit van het debuut.

De Schaduwprijs werkt niet met een short list, maar als die zou bestaan, dan waren er vijf titels op gekomen.

Ruben van Dijk:  Het Kyoto Complot

Groots opgezet en aangezet, niet te benauwd. Bovendien gaat het ergens over – global warming – en daarmee is het een zeer actueel boek. De auteur heeft een boodschap, hij legt veel uit. Geleidelijk gaat het tempo omhoog. Van Dijk slaagt er in het verhaal netjes rond te breien. Wat in dit geval geen geringe opgave is.

Derwent Christmas: Twee tranen

Een prachtig plot en een afgewogen compositie in bijzondere psychologische thriller. Mooie scènes in de gevangenis en een verrassend slot, maar minder actueel want de doodstraf kennen we al een tijdje niet meer in Nederland.

Patricia van Mierlo: De namen van Maria

Alert, snel en bij vlagen rauw, met elementen die heel geloofwaardig zijn ontleend aan het ware criminele leven. Het verhaal is gecompliceerd, maar Patricia van Mierlo weet personages, décors en sferen goed neer te zetten, ook al gebeurt dat soms wel erg uitbundig.

Abraham Peper:  Het duister van de nacht

Een hard boiled detectiveroman à la Raymond Chandler, een klassiek thrillergenre waarvoor in Nederland nauwelijks meer belangstelling bestaat. Vol vaart, met zelfspot en onderkoelde humor. Een doorlezer. Al is het verwarrend dat figuren steeds weer iemand anders blijken te zijn, of toch weer niet.

Daniëlle Hermans:  Het Tulpenvirus

De jacht op een kloon van de beroemde tulp Semper Augustus met historische verwijzingen naar de ‘tulpengekte’ van de 17-de eeuw. Een avontuurlijk verhaal, goed uitgezocht, maar wie is het kwaadaardige meesterbrein? Dat wordt tot en met de laatste pagina niet duidelijk.

&

De jury heeft zich beraden en is tot een oordeel gekomen.

De winnaar van de Schaduwprijs 2008 is een debuut dat sterk is opgebouwd, stilistisch deugt en goed is geschreven. Vanuit een gedisciplineerde structuur weet de auteur heden en verleden door elkaar heen te weven. Pas heel geleidelijk, intrigerend gedoseerd, komt niet alleen de misdaad in beeld die de hoofdpersoon in de dodencel heeft gebracht, maar ook diens wrange wraak.

 Derwent Christmas met zijn debuut Twee tranen.

 &

De Schaduwprijs is een initiatief van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs (GNM). De prijs, die is vernoemd naar de hoofdpersoon van de boeken van misdaadauteur Havank, bestaat uit een geldbedrag van € 1.000,- en een zeefdruk van ‘De Schaduw’, gemaakt door Dick Bruna.

De prijs wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Lira Fonds en The Read Shop, de sponsors van de Gouden Strop.

De jury van de Schaduwprijs bestaat dit jaar uit:

Roel Janssen, voorzitter GNM

Marieke Bemelman, bestuurslid GNM

Alwin van Ee, bestuurslid GNM

Jos van Cann, bestuurslid GNM

Eva Maria Staal, winnares Schaduwprijs 2007

Partager cet article
Repost0
12 mai 2008 1 12 /05 /mai /2008 19:31

De zoektocht naar de beste oorspronkelijke Nederlandstalige misdaadroman van het jaar heeft de jury van de Gouden Strop 2008 alvast een zaak geleerd: de misdaad tiert welig in de Lage Landen. Een recordaantal van 77 boeken uit Nederland en België diende zich aan. Niet allemaal van even hoog niveau (geen koren zonder kaf), maar een bewijs te meer dat het spannende boek lang niet over zijn hoogtepunt heen is. De thriller is populairder dan ooit – gelukkig niet alleen bij de schrijvers en uitgevers maar ook bij de lezers.

Een eerste trend die in dit rijke aanbod opvalt, is het vakmanschap van de meeste auteurs. Knappe structuren en slimme plots, spitse dialogen en een vlotte stijl: de dames en heren hebben hun huiswerk goed gemaakt. Misdaad schrijven is ook in ons taalgebied geen hobbyisme meer. Als een jurylid er al heimelijk spijt van kreeg dat hij of zij zich voor de Strop had laten strikken, had zulks dus alleen met de kwantiteit van de inzendingen te maken en zeker niet met hun kwaliteit. 

Een tweede vaststelling uit de eerste leesronde is de grote verscheidenheid van de inzendingen. Duidelijke subgenres tekenen zich nog meer dan in het verleden af, van doorwrochte en voortreffelijk gedocumenteerde historische thrillers tot spannende actieromans, onrustbarende eco-thrillers, mysterieuze esoterische verhalen, complot- en terrorismeromans, cosy’s en chick-thrillers. Ook de maffia doet het dit jaar uitstekend, terwijl de klassieke politieroman en de psychologische thriller, al dan niet met literaire pretenties, evenmin op het appel ontbreken. Het huis van de misdaad heeft vele kamers.

Vaststelling nummer drie: de Nederlandstalige misdaadroman kijkt over de grenzen heen. Steeds meer auteurs zoeken hun heil in verre en exotische streken, vaak met knappe resultaten. In de meer extreme gevallen zijn én de personages én de setting buitenlands, zodat alleen de naam op de cover verraadt dat het geen vertaalde boeken maar thrillers van eigen bodem betreft. De jury ziet daar uiteraard geen probleem in, maar vraagt zich enigszins verwonderd af of dit verschijnsel ook in andere taalgebieden bestaat. Het lijkt trouwens typisch Nederlands te zijn, want op een enkele uitzondering na blijven Belgen liever dicht bij huis. Tussen haakjes, kan iemand uitleggen waarom Nederland goed is voor een twintigtal schrijvende misdaadvrouwen, terwijl de jury geen enkele vrouwelijke inzending uit België heeft ontvangen? 

Na rijp beraad waarbij spanning, een degelijke opbouw, stilistische en grammaticale correctheid en een goede plot als criteria golden nomineert de jury de volgende titels voor de Gouden Strop 2008. En feliciteert zij alvast de auteurs, want elk van deze boeken verdient de Strop. Moge het beste winnen.

Niets in de handen, niets in de mouwen: de auteur heeft geen kunstgrepen nodig om met de deze nominatie een sterke thriller op papier te zetten. In een park wordt het lijk van een klein meisje gevonden. Anonieme brieven beschuldigen een vereenzaamde bejaarde man van de moord. Een bende crimineeltjes lijkt het recht in eigen handen te nemen en slaat de oude man het ziekenhuis in. Inspecteur Paul Vegter trekt minder snel conclusies. De schrijfster bewijst haar talent en vakmanschap met geloofwaardige personages, vlotte dialogen, een scherp psychologisch inzicht en een intelligente plot met een verrassende wending. Resultaat: een milde maar toch spannende misdaadroman met onvervalste literaire kwaliteiten en dus een nominatie voor Koude lente van Lieneke Dijkzeul.

 

Een uiterst interessante krimi waarin de lezer meegenomen wordt naar een wereld van kunst, techniek, witwasserij en psychologie, op zoek naar de oplossing van een aantal gruwelijke moorden met één gemeenschappelijke noemer: Moderne Kunst! De opdracht voor dit boek kwam van Crossart, een Duits-Nederlands samenwerkingsverband van musea en luidde: Met een spannend boek extra aandacht vragen voor de Moderne Kunst. Het schrijversduo Thomas Hoeps en Jac. Toes is daar uitermate in geslaagd. Kunst zonder genade is een goed en vlot geschreven verhaal met veel intriges, maar Toes & Hoeps houden het zeer toegankelijk door een heldere stijl.

Een boek dat spanning en humor mixt tot een zinnenprikkelende cocktail. Een beklemmend verhaal dat gretig maakt naar de afloop. De strakke schrijfstijl, de spitsvondige en nuchtere dialogen en de ludieke hoofdpersonen geven het verhaal extra elan. Denk je eens in. Voor je ogen gebeurt een ongeluk. Als rechtgeaarde burger bel je 112 en wacht je keurig op de politie omdat je de enige getuige bent. Je verwacht een heldenontvangst, maar wordt afgevoerd als verdachte. En dat is nog maar het begin van een aaneenschakeling van incidenten die op jouw conto worden geschreven. Je weet dat je onschuldig bent, maar hoe bewijs je dat als je alle schijn tegen je hebt? Hoofdpersoon Michael Bellicher was twee jaar geleden goed voor de Gouden Strop en ook in de opvolger Cel overtuigt Charles den Tex in ieder geval ruimschoots voor een nominatie.

Het zal je maar gebeuren: je staat als alleenstaande moeder in de tuin van je afgelegen woning de was op te hangen en ineens staat er een gevluchte tbs-er voor je neus door wie jij en je dochtertje in gijzeling worden genomen. Hoe loopt dit af? Vluchten is geen optie, buren zijn er niet, zelfs de aandacht van de postbode valt niet te trekken. Lisa doet alles, zelfs het onvoorstelbare, om haar leven en vooral dat van haar kind te redden. Ondertussen vraagt ze zich af waarom een vrouw die uit de mist voor het raam opdook en haar in haar nood heeft gezien, niet voor redding zorgt. In ruim 200 beeldend en goed  geschreven pagina’s die zinderen van angst, spanning en wraaklust wordt een huiveringwekkend tijdsbeeld opgeroepen door niemand minder dan de getalenteerde sterauteur Simone van der Vlugt in Blauw water.


Een 12-jarige Italiaanse jongen is getuige van de moord op zijn hele (maffia)familie. De moordenaars zijn zoals het hoort een concurrerende maffiabende. Vele jaren later komt deze dan volwassen man bij toeval in contact met de (tijdelijk) uitgerangeerde rechercheur Nick Meere, die door deze “pentito” wordt geholpen een ontvoering in Italië op te lossen. De schrijver weet een Italiaanse setting in Amsterdam te creëren die bijdraagt aan de geloofwaardigheid en spanning in deze politiethriller. Dat ook de rechercheur zichzelf terugvindt is mooi meegenomen. Simon de Waal weet met zijn schrijfstijl en kennis van zaken de lezer te boeien in Pentito en heeft op knappe wijze met een aantal verhaallijnen naar een verrassende ontknoping en een nominatie toe weten te werken.

Dit zijn de vijf genomineerden. De uitreiking van de Gouden Strop 2008 zal tijdens de Avond van het Spannende Boek op 3 juni in de Melkweg in Amsterdam plaatsvinden.

Tot slot hierbij nogmaals de vijf genomineerden:

Lieneke Dijkzeul: Koude lente

Thomas Hoeps en Jac. Toes: Kunst zonder genade

Simone van der Vlugt: Blauw water          

Charles den Tex: Cel

Simon de Waal: Pentito                          

 

Rotterdam, 9 mei 2008

Ad Scheepbouwer, juryvoorzitter Gouden Strop 2008

Kim Moelands

Bart Holsters

Elsbeth Etty

Jeanine Snertring

 

 

 

Partager cet article
Repost0

Présentation

  • : Le blog de CDR-Mededelingen
  • : Nederlandse en Franse literatuurgeschiedenis, onuitgegeven teksten, politieke en culturele actualiteit
  • Contact

Recherche