Dit najaar verscheen bij Manteau/WPG De lachende eland van de Noorse misdaadauteurs Sten Treland (°1973). Op de site van de uitgever staat te lezen:
'Hij groeide op in Oslo, maar beantwoordde al snel de lokroep van de wijde wereld. Op zijn zeventiende verliet hij de middelbare school om de wereld rond te reizen. Hij verbleef in Nederland en België vooraleer hij zich vestigde in Catania, aan de oostkust van Sicilië. Daar werkte hij even als kok, maar schrijven bleek hem een pak beter af te gaan. Met de geboorte van zijn drie dochters woont hij nu afwisselend in Oslo en Catania.
Zijn roman De lachende eland, die origineel in het Noors was geschreven, vond in zijn thuisland geen gehoor en werd daar dus nog niet uitgegeven. Manteau zag er echter wel potentieel in en liet het vertalen.'
Dat er een adder onder het gras schuilde werd al gauw door alerte lezers opgemerkt, waaronder Lukas De Vos. Humo (30 december) onthult nu dat het om een literaire maskerade gaat.
'Sten Treland komt niet uit Noorwegen. Evenmin groeide hij op in Oslo, leefde hij in Amsterdam en Antwerpen en zat hij drie maanden achter de tralies op Sicilië. En dat Treland op basis van een synopsis een contract kreeg bij een Belgische uitgever, nog vóór zijn boek in Noorwegen zou verschijnen, daar klopt ook niks van.'
Treland is het pseudoniem van Stan Lauryssens (67) en recensent Joost Houtman (37). De twee hebben dat toegegeven in een interview met Humo. Houtman heeft twee non-fictieboeken op zijn naam staan, maar wilde ook wel eens fictie proberen. 'Ik vond het een spannend idee om dat met zijn tweeën te doen en een nieuw alter ego te verzinnen. De mensen een beetje bedotten, dat is toch plezant?”
Stan Lauryssens is formeel: thrillers zijn geen echte boeken, maar entertainment, wegwerpliteratuur.
'Weinig mensen houden een thriller bij als ze ’m uit hebben. Ze brengen ’m naar De Slegte of laten ’m achter op vakantie. Net omdat het entertainment is, zijn er geen regels. Of er nu één auteur is, of twee, of drie: maakt niet uit. Rond een thriller moet je vooral veel show verkopen.'
*
De mensen bedotten en show verkopen, ja, daar is de al bij al best sympathieke Stan Lauryssens nooit vies van geweest. In het interview gaat hij nog even op de tenen van zijn vakgenoten staan.
'Er worden in Vlaanderen geen thrillers geschreven, ze worden geschéten. Maar de meeste zijn niet te lezen. Er zijn maar een paar goeie thrillerschrijvers: Aspe, bijvoorbeeld. Nog nooit een boek van hem gelezen, maar ik wéét dat hij goed is. Anders breng je geen 32 boeken uit waarvan er telkens 70.000 exemplaren worden verkocht.'
*
Humo bestempelt Sten Treland als 'succesauteur'. Dat lijkt mij pas echt nieuws! Maar waarom dan de maskerade niet langer volhouden?
HFJ
