Met haar nieuwe bundel, Anais, focust Renée Van Hekken (° 1954) op de bizarre, sprookjesachtige en fabuleuze wereld van de poppen. De bundel wordt op donderdag 20 november om 20u30 stipt door Tony Rombouts, voorzitter van de VVL (Vereniging van Vlaamse Letterkundigen), voorgesteld in Den Hopsack, Grote Pieter Potstraat te Antwerpen.
In bijzijn van twee poppen uit haar uitgebreide familie (de anderen zijn helaas te oud en breekbaar om zich nog te verplaatsen) zal Renée Van Hekken een tiental teksten voorlezen, met gitaarintermezzo's door Ramsy Irani (gipsy-jazz muziek en zang). De cover van de bundel is van de meesterhand van Joseph Laureys.
*
Ja, ik heb iets met poppen. Thuis, in de kelder, waar ook een filmprojector troonde, heb ik gespeeld met de marionetten die grootvader, op suggestie van Paul Neuhuys, begin de jaren dertig gesneden had voor een thuisvoorstelling van Escurial van Michel de Ghelderode. Later kreeg ik een eigen (kinder)theater met handpoppen. Met mijn broer verzon ik verhalen – meestal Romeinse toestanden, maar tot mijn mateloze irritatie hield hij zich nooit aan mijn scenario, ook later niet, toen we samen in de garage levend toneel gingen speelden, waarbij we elk, met passende toga's of wapenuitrusting, meerdere tragische rollen vertolkten, bijvoorbeeld de dood van Nero of de zelfdoding van Petronius...
Meer dan dertig jaar geleden deed ik Pruts een XVIIIde-eeuwse, fascinerende kinderpop cadeau, gehuld in de oorspronkelijke kledij, die ik in een antiquariaat kocht, schuin over de woning van Emiel Willekens aan de Minderbroedersrui. We doopten ze “Werner” omdat haar porseleinen kop een treffende gelijkenis vertoonde met Werner Spillemaeckers. Jaren later heb ik Wannes Van de Velde ertoe aangezet enkele bijdragen over het poppenspel te schrijven. De door hem eigenhandig verbeterde typoscripten bewaar ik piëteitsvol, ook als tastbare herinnering aan onze huisgesprekken over het zwijgzame poppenvolk.
*
Terug naar Renée Van Hekken. Anais, het verhaal van een oude pop, is een uitgave van Thuishaven, haar privé-uitgeverij, die vanaf 2015 een nieuwe naam krijgt: Walden II. Voorwaar geen gril. Daar zal ik het later nog over hebben.
Zie alvast, bij wijze van smaakmaker, de treffende bijdrage van Janien Benaerts op 'The Sausage Machine', de meestal verrassende “leerblog” van Janien Benaets:
http://janienbenaets.wordpress.com/2014/10/13/anais-het-verhaal-van-een-ouderwetse-pop-nieuw-van-renee-van-hekken/
Over vorige bundels van Renée Van Hekken op deze blog:
-
De hoed van Hortense, 21 oktober 2011
http://mededelingen.over-blog.com/article-renee-van-hekken-de-hoed-van-hortense-86977635.html
-
Valentina, 15 september 2013
http://mededelingen.over-blog.com/article-renee-van-hekken-stelt-valentina-voor-120057155.html
Renée Van Hekken (rechts) en Beatrijs van Craenenbroeck op een modeshow in kasteel Cleydael
In een vorig leven was Renée Van Hekken model. Zij bleef gefascineerd, niet alleen door mode, maar ook door textielkunst in vele vormen, o.m. uitheemse borduurwerk, wat haar inspireerde tot een geheel eigen plastische uitdrukking. Op uitnodiging van de kunstkring ExLibris houdt zij op woensdag 3 december om 20u30 een lezing over textielkunst en mode. (Taverne Rochus, Sint-Rochusstraat 67, Deurne) Een frivole, wellicht, maar niet minder gefundeerde causerie over het mondaine modeleven vroeger en nu...
Henri-Floris JESPERS
