Tot 30 juni exposeert galerie Wo-Men werk van Pol Mara (8 december 1920- 10 februari 1988). Kunstschilder, tekenaar en lithograaf Pol Mara studeerde te Antwerpen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en het Nationaal Hoger Instituut (1941-1948), waarna hij grafisch ontwerper werd bij Janssen Pharmaceutica. Zonder een eigen, wat sarcastische zegging te verloochenen, verkende hij achtereenvolgens of gelijktijdig uiteenlopende uitdrukkingsmogelijkheden. Hij was betrokken bij de oprichting van de avant-gardegroep G58. “Nadat de tentoonstelling in het Hessenhuis 'Abstracte kunst in Vlaanderen' hem bijna als een overtuigd abstract schilder had geclassificeerd, kwam de menselijke figuur terug in zijn werk”, aldus Marcel van Jole. Met de introductie van foto-realistische elementen sloot hij aan bij de popart. De droomwereld die hij evoceert sluit aan bij de kuis erotiserende esthetica van de glossy modebladen en reclame. Het zou hem geen windeieren leggen. Hij onderstreepte graag dat het hem ging “om protest tegen al het onrecht en het lelijke in de samenleving”, maar dat was toen niet evident.
Ook om gezondheidsredenen verbleef Pol Mara sinds 1972 te Gordes in Provence. Hij was reislustig en exposeerde in nagenoeg alle continenten en werd nationaal en internationaal vaak gelauwerd.
*
Hierover ondervraagd verklaarde Henri-Floris Jespers de herinnering aan zijn omgang met Pol Mara en zijn trouwe toeverlaat en (huis)manager Maria: te koesteren:
Vanaf de tweede helft van de jaren zestig zag ik Pol en Maria geregeld. Twee minzame verschijningen met een heel eigen en onweerstaanbare zin voor zachte humor en treffende ironie. Pol was niet alleen fysiek maar ook geestelijk een dubbelganger van Woody Allen...! Net als Allen kon hij droogweg en met stiff upper lip verklaren: “In my house I'm the boss, my wife is just the decision maker”. Pol oogstte toen veel succes met zijn pop-art-achtige werken.
Bij De Galge, waar ik de literaire directie waarnam, verscheen de dichtbundel van Een kreet van hoog allooi van Nic van Bruggen (1970) en het lang kortverhaal De kleine dood van Kasper Q van Patrick Conrad (1971), beide met een cover van Pol Mara.
Na een bezoek aan de tentoonstelling in galerie Wo-Men onderstreepte Mededelingen-redacteur Jan Scheirs dat hij vooral getroffen werd door het vroege werk:
Twee werken genoten alvast mijn aandacht: Suprematie (tempera op papier, 100 x 180, 1950) en The King and the Queen (olie op doek, 160 x 115, 1952). Daarin zijn sterk expressionistische waarden terug te vinden die mij zeer aanspreken, de brute lijn voering is overtuigend getekend en sterk pasteus geschilderd. De structuur van de verf op zich is heerlijk om naar te kijken. De sterke figuren geven uiting aan hun gevoelens en roepen iets mythologisch op. Ze staan in contrast met de werken die later in de evolutie van Mara zullen volgen. Niet alleen puur plastisch, maar ook kunsthistorisch verdienen beide werken een uitgelezen plaats in een volwaardige verzameling.
Suprematie
The KIng and te Queen
■
From earth to heaven, of heaven to earth. Galerie Wo-Men, Wolstraat 45, 2000 Antwerpen
Tot 30 juni. Open van donderdag t/m maandag, van 13 tot 18 u.
