29 août 2011
1
29
/08
/août
/2011
13:57
Er bestaat zoiets als synchroniciteit, dat weet ik. In de wetenschap, in de beeldende kunst, in de schone letteren. Of nou ja: toch bíjna-synchroniciteit. Bladerend in een paar dichtbundels en literaire tijdschriften die op mijn tafeltje liggen kom ik twee regels tegen die zowat op elkaar te blauwdrukken zijn: Alles blijft wat het nooit geworden is(van Patrick Cornillie, uit zijn Als de dood van Ieperen uit 1993), en Alles moet blijven zoals het nooit is geweest(van Benno Barnard, uit diens Krijg nou de lyriek uit 2011)....
Bert BEVERS