Vijftig jaar geleden werd ik getroffen door de verrassende, sterke dichtbundel Parabool van ene mij onbekende Ans Arne (kennelijk een pseudoniem). De bundel telt 44 pagina's. Geen colofon, geen plaats of datum van uitgave. Ik signaleerde die bundel in 1962 in Monas (zo lees ik nu in de onvolprezen bibliografie van Roemans en Van Assche, I, 13, p. 16) – ik bezit nl. geen exemplaren van dit efemeer tijdschrift).
Auteur Ans Arne schreef een 'Verantwoording' die ik hier integraal publiceer:
De twee gedichten waaruit dit werkje bestaat, behandelen beide het verschijnsel der geestelijke vereenzaming van de hedendaagse mens. Door de zich wijzigende omstandigheden, in een tijd aan diepgaande veranderingen onderhevig, is dit verschijnsel verklaarbaar, maar niet opgelost. In alle bescheidenheid heb ik getracht met de middelen, die mij daartoe ter beschikking staan, door te dringen in het raadsel mens en eenzaamheid, zowel ten opzichte van de opgang in het mystieke als het leven in harmonie of disharmonie met de natuurelementen, de gemeenschap en uiteindelijk de kosmos. De hier aangehaalde volgorde der thema's, is ook deze waarin ze in de gedichten behandeld worden, de gedichten zijn daardoor onderling vergelijkbaar, wat de titel parabool verklaart. Daar de taal volkomen ondergeschikt was aan visioen en verbeelding, heb ik deze bewust eenvoudig gehouden, ik heb zoveel mogelijk getracht overtollige stijlfiguren, voornamelijk het hedendaags zo overschatte metaphoor, te weren. Of ik hiermede iets bijgedragen heb tot de poëzie, laat ik aan anderen over te beoordelen.
Mönchengladbach-Mechelen 1961-1962.
Parabool werd opgedragen aan Nicole en Pierre Jacobs.
Ik signaleer hier Ans Arne ter attentie van Bart FM Droog die de ambitie koestert een (nota bene gesubsidieerde) exhaustieve 'Nederlandse Poëzie Encyclopedie' samen te stellen en online beschikbaar te stellen....
Henri-Floris JESPERS
