Het SEL (Studiecentrum voor Experimentele Literatuur) is een VUB-UGent onderzoekscentrum dat zich toelegt op 'de experimentele traditie in de Nederlandse literatuur vanaf het einde van de negentiende eeuw', wat dit ook moge betekenen. 'Het wil onderzoek stimuleren en verrichten naar literatuur die bewust afwijkt van de gangbare conventies en op zoek gaat naar formele vernieuwing.'
In de eerste publicatie van de SEL-reeks staat het werk van Jan Walravens (1920-1965) centraal.
In de flaptekst is er sprake van de 'diepgravende essays [van Walravens] over anderen Kierkegaard, Sade en Sartre'. Met alle respect voor Walravens' kritisch werk, heb ik toch wel mijn twijfels over het adjectief 'diepgravend'... In het land der blinden is eenoog koning.)
Dat Walravens de uitzonderlijke gave had (soms heel) uiteenlopende mensen uit de literaire en culturele vlak samen te te brengen, lijdt geen twijfel – en dat is wellicht zijn grootste verdienste. Hij was inderdaad een 'intrigerende figuur'. Dat blijkt voldoende uit de opstellen die in Jan Walravens en het experiment bijeengebracht werden door Lars Bernaerts, Hans Vandevoorde en Bart Vervaeck. Ik zal daar te zijner tijdig grondiger op ingaan in de voor de abonnees bestemde papieren en elektronische editie van de Mededelingen van het CDR.
Ondertussen, wat er ook van zij, de lectuur van Jan Walravens en het experiment wordt hier zonder meer ten zeerste aanbevolen. De bundel bevat niet alleen nieuwe inzichten, maar ook originele stukken uit het archief van Jan Walravens.
Henri-Floris JESPERS
Lars BERNAERTS, Hans VANDEVOORDE, Bart VERVAECK (eds), Jan Walravens en het experiment, Gent, Academia Press, 2011, II + 229 pp., 25 €.
