Wim van Til in gesprek met Richard Foqué (foto: Bert Bevers)
Dichters die uit eigen werk voorlezen? Het blijft iets merkwaardigs hebben. Ze brengen immers iets dat, hoe je het ook wendt of keert, door hen zélf is gemaakt om te worden gelézen. Toch kan zo’n lezing effectief zijn, mits gekaderd in de juiste formule. En die heeft Wim van Til, directeur van Poëziecentrum Nederland (PcN), toch echt wel gevonden met zijn concept Ontmoet de dichter….
Gisteren was ik in het PcN, in het charmante boekenstadje Bredevoort in die weelderige Achterhoek in de provincie Gelderland, getuige van de ontmoeting met de Antwerpse dichter Richard Foqué. Hij was reeds de 57stepoëet die er aanschoof aan de tafel waarrond steevast heel wat belangstellenden plaatsnemen om te weten te komen wat er zoal borrelt onder een oeuvre. Van Til leest zich immer zeer goed in, en weet het gesprek zonder uitzondering vrijwel onmiddellijk op gang te krijgen. Hij slaagt er ook meestal in, daar helpt beslist ook het gegeven dat hij er blijkt van geeft diens werk te hebben gelezen, het vertrouwen van zijn gast snel te winnen. Natuurlijk zijn de meeste genodigden er op in gesteld om een keuze uit hun bundels te reciteren, maar dat is niet alleen waar het om gaat. Bedoeling is om de rode draad daaruit in beeld te krijgen, en dat lukt Van Til veelal wonderwel.
Zelf mocht ik het genoegen smaken er een jaar of drie geleden al eens te worden ondervraagd, en ik herinner me nog helder dat ik me na dat gesprek van dik twee uur ineens dingen realiseerde over wat ik zelf geschreven had, die ik me nooit werkelijk bewust was geweest. Het helpt dat er ook vaste bezoekers zijn die echt goed luisteren en gerichte vragen stellen. Dick te Winkel is er zo een. Soms maakt hij opmerkingen, die Wim van Til dan slechts als vraag door hoeft te koppen naar het doel van de dichter. Ook Richard Foqué had zich grondig voorbereid, en op voorhand een keuze gemaakt uit zijn bundels. Uiteraard las hij die voor, maar ook deze keer werd die lezing de facto een soort ‘illustratie’ bij het gesprek. Ook Foqué concludeerde na afloop dat hij zelf eigenlijk bijzonder veel had opgestoken over zijn eigen drijfveren. “Dat zeggen de meeste dichters,” grinnikte habituée Janny te Winkel. Iets wat ik uit eigen ervaring slechts volmondig kan beamen.
Na afloop van de ontmoeting kregen alle bezoekers een door de graficus Gerrit Westerveld zoals gebruikelijk zeer fraai verlucht gedicht, in dit geval dus van Foqué: Zondagmorgen.
Eind vorig jaar ontving het Poëziecentrum Nederland de Gelderse Pauwenveer, de cultuurprijs van de provincie Gelderland. Bij die gelegenheid verscheen het kloeke boek Ontmoet de dichter…., met daarin 50 prenten die Westerveld bij even zo veel verzen van eerdere gastdichters (onder wie, om er slechts enkelen te noemen Chrétien Breukers, Piet Gerbrandy, Hans Tentije en Ben Zwaal) vervaardigde. Toegegeven: Bredevoort ligt best ver weg, maar voor wie interesse heeft in poëzie en daarnaast gewoon eens sfeer wil snuiven in een fraaie streek is het wellicht aanbevelenswaardig in de agenda te noteren dat Ontmoet de dichter…. dóórgaat. Zo komt 18 mei Marjoleine de Vos naar Bredevoort, en reist 1 juni Anne Vegter (de verse Dichter des Vaderlands van Nederland) naar ginder.
Zie voor meer informatie: www.poeziecentrumnederland.nl
Bert BEVERS
