Cover: Structures végétales 'n° 332, 1982. Olie op doek, 197 x 146 (verzameling Communauté française de Belgique)
Vrijdag vond ik in de bus de rijkelijk geïllustreerde monografie over de Brusselse schilderes Gisèle Van Lange (°1929), “l'un des tout beaux fleurons de l'art belge contemporain”, aldus de onvolprezen kunsthistoricus Serge Goyens de Heusch (°1939).
*
Op 18 februari signaleerde ik hier haar meest recente tentoonstelling:
http://mededelingen.over-blog.com/article-gisele-van-lange-een-oeuvre-122622736.html
*
Door die hernieuwde confrontatie met haar werk kwam ik opnieuw in de overrompelende ban van haar intelligente virtuositeit, net zoals nu al bijna een halve eeuw geleden. Een onvergetelijke herinnering. Ook Gisèle Van Lange is blijkbaar haar tentoonstelling in de Kunstkamer te Antwerpen (1965) evenmin als “la belle rencontre qu'elle a suscitée avec vous et Patrick Conrad” vergeten...
De monografie, samengesteld door Serge Goyens de Heusch en waarin opgenomen een treffende foto van de kunstenares gekiekt door Marcel Broodthaers in 1963, bevat bijdrage van Maurits Bilcke, Léon-Louis Sosset, Jo Dustin, Claude Lorent, Serge Meurant, Guy Gilsoul, Jean Goldmann, Jacques De Maet en Chantal Bauwens. Ook de kunstenares komt treffend aan het woord.
*
“Les années qui passent n'ont pas de prise sur les souvenirs, les images...” Gisèle Van Lange heeft gelijk. De al dan niet 'toevallige' exploratie van het verleden is geen “recherche du temps perdu”, wel het volop en onthecht genieten van “le temps retrouvé”.
Henri-Floris JESPERS
