Vanochtend werd in Club Lange Wapper te Antwerpen de nieuwe dichtbundel van Marc Pairon aan de pers voorgesteld: Minnedichter zkt Muze.
Wegens familiale omstandigheden liep Marc Pairon (°1959) maar tot zijn vijftiende school en bracht hij zijn verdere tienerjaren als clochard door, zwervend door Europa. Wanneer hij nu en dan in België was, voorzag hij in zijn levensbehoeften door het verkopen van gestencilde teksten in Antwerpse cafés. Hij trok de aandacht van Nic van Bruggen pp, en dat leidde in 1981 tot de publicatie van de bundels Splinters en Kousen wassen, beide uitgegeven door Walter Soethoudt. Hoewel Pairon talrijke lovende kritieken kreeg en een graag geziene gast was op literaire voorstellingen, hield hij het dichtersleven snel voor bekeken. Hij wendde zijn creativiteit nadien vooral in het zakenleven aan.
Pairon zou de volgende twee decennia niets meer publiceren, zelfs geen letter meer schrijven. In 2006 kwam van hem het drietalige, 750 pagina's tellende kunstboek Art Deco Ceramics - Made in Belgium. Hij was immers ondertussen ter zake een notoir expert geworden en het naslagwerk was binnen het genre dan ook een absolute bestseller. Het werd in meer dan 40 landen verdeeld. Intussen verschenen meer dan 200 recensies en reportages over dit kunstboek in internationale magazines en binnen de vakliteratuur.
In maart 2008 greep Pairon terug – “in een opgewonden roes” – naar de pen van de poëzie en maakte begin 2009 een opmerkelijke comeback. Hij werd door de pers uitgeroepen tot “Vlaanderens meest gelezen dichter”: van zijn verzenbundels gingen immers datzelfde jaar ruim 60.000 exemplaren over de toonbank.
Minnedichter zkt Muze wordt ingeleid door de Chinees-Nederlandse romanschrijfster Lulu Wang, die haar “diepe bewondering” voor de dichter uitdrukt:
Ik weet niet sinds wanneer dit zo is, maar ik heb de indruk – ik hoop dat ik ernaast zit – dat vandaag de dag de regel geldt dat wanneer een gedicht voor de gewone man of vrouw te begrijpen valt, men het niet te serieus moet nemen. Poëzie moet volgens sommigen een raadsel zijn, een raadsel dat door niemand anders dan de dichter zelf en de literatuurkeurmeesters ontrafeld kan worden. Literatuur moet volgens hen zuur, cynisch of deprimerend zijn.
Gelukkig is dit niet helemaal zo en hebben wij nog dichters zoals Marc Pairon. Zijn poëzie spreekt een heldere taal. Verstaanbaar voor lezers van verschillende pluimages. Zijn stijl is verfrissend en fijnzinnig. […] Met plezier lees en herlees ik ze. Ze ontroeren mij, brengen mij aan het lachen, huilen, denken en nadenken.
Pairons poëzie wordt door een groot publiek gesmaakt. De toegankelijkheid van de gedichten, de herkenbaarheid van de onderwerpen en de – wegens de hoge oplagen – correcte verkoopsprijzen van de verzenbundels zijn daar niet vreemd aan.
HFJ
Marc PAIRON, Minnedichter zkt Muze, Aartselaar, Stichting Charles Catteau, 2012, 62 p., 5 €. ISBN 978 94 9121 803 3.
Zie op deze blog:
