Naamvallen in het ontheemde van Frank De Vos werd donderdag voorgesteld in een feestelijke ontvangstzaal van Kasteel Sorghvliedt te Hoboken.
Lucienne Stassaert en Bart Stouten
Vele gelijkgestemden genoten van de bloemrijke aankondigingen van Klarastem Bart Stouten, van de erudiete beschouwingen van Lucienne Stassaert en van de meeslepende meesterlijke uitvoeringen van accordeonist Bart Wils. Deze laatste vertolkte werken van Boëlman, Bach en Albéniz en speelde na een daverend applaus nog variaties op twee Russische volksliederen.
In haar inleiding benadrukt Lucienne Stassaert de dubbelzinnigheid van Frank De Vos' zegging:
“Op zuiver stilistisch vlak gebruikt hij zowel een meer open zegging of eigenzinnig parlando als een meer gesloten zeggingswijze die neerkomt op een afdaling in het holst van de taal - een verschil van dag en nacht - of als het ware een onvermijdelijke afwisseling. [... ] Voor Frank De Vos voert de poëzie, hoe eenzaam dat avontuur ook moge wezen, naar een meervoud van bewegingsredenen waarbij de ander voortdurend wordt betrokken”.
Tot slot las Frank de Vos enkele gedichten en eindigde met:
Deze pen
is mijn handbereik in aantastende nevels
van het bizarre geklets van dwaallichten
van dwaze hoop, het ontbeende gevoel
telkenmale in die holle toon van stilte
telkenmale kortademig in de impasse
van doodgeboren woorden zoals mij
zo en zo nu en dan mij zo te noemen: deze pen.
De bundel is uitgegeven bij Berghmans Uitgevers en is te koop op de Boekenbeurs.
JvdB
Foto’s: Frank Ivo van Damme
