Het bed van Willem Elsschot is gisterenavond, 28 oktober, geveild door Mon Bernaerts van het gelijknamige veilinghuis in Antwerpen. Voorafgaand aan de eigenlijke veiling traden enkele Elsschottiana op om de sfeer op te peppen. Onder leiding van Klara-producer Pat Donnez werd vooreerst kleinzoon Willem Dolphyn aan de tand gevoeld. Hij onthulde de reis van het bed sinds het overlijden van de schrijver tot het in handen kwam van Klara. Daarna kwam Mon Bernaerts aan het woord die de herkomst schetste.
Het blijkt om een bed uit een Mechels meubelpaleis te gaan. Tot in de jaren vijftig was Mechelen bekend als meubelstad. Markant om weten is wat Elsschot in zijn roman Lijmen door een van zijn personages [Brussel meubelhandelaar Charles Van Ganzen] laat zeggen: ‘Rommel is het, mijnheer, gemeen fabriekswerk, dat bij duizenden gemaakt wordt. Alles machinaal. In die Mechelse fabrieken gaat het hout er hier in en daar komen de bedden er uit. Louis XV of een andere Louis, wat u maar wilt. Het gaat daar net als in de bekende slachterijen van Chicago.’
Na de historie, de waarde en de kwaliteit [!] gaf Pat het woord aan Michiel Hendryckx die vertelde hoe hij Kaas leerde kennen, en via die roman in de ban raakte van Elsschot. Na Hendryckx was er een kort interview met Pascale Platel. Haar werd gevraagd een liefdesbrief van de jonge Alfons De Ridder aan zijn vrouw Tine Scheurwegen voor te lezen. Waarna Pascale het bed in dook en Pat Donnez uitnodigde naast haar plaats nemen. Na enig pramen liet hij zich overhalen.
De Bed-in actie duurde niet zo lang dan die van John Lennon en Yoko Ono, van 23 tot 31 maart 1969 in het Amsterdamse Hilton-hotel, maar die van Platel en Donnez zette niettemin de zaal op stelten en de fotograven schakelden over in overdrive. Toen beiden, en het publiek, voldoende genoten hadden was er een kleine quiz. Elsschot-kenners Wieneke ’t Hoen, Bart Van Loo en Eric Rinckhout werden aan de tand gevoeld door quizmaster Donnez over kleine details in het werk van Elsschot. Winnaar was Bart Van Loo. Hij mocht huiswaarts keren met een kratje van zes flessen Pale Ale.
Tot slot van het voorprogramma was er een peppraatje. In de huid van Karel Boorman prees Guido Lauwaert het bed aan. In zijn toespraak schuilde heel wat verwijzingen naar het werk van Elsschot. Hij leidde Mon Bernaerts in. Na de gebruikelijke rimram nam hij de hamer ter hand en al gauw steeg de prijs van 500 tot 1000 euro. Het publiek sloeg verbazende kreetjes uit toen de biedingen maar bleven duren. Uiteindelijk sloeg Mon Bernaerts af op 3500 euro. Plus 23,5 % kosten en lasten. Op het aandeel van de staat na, schonk het veilinghuis zijn aandeel aan het goede doel. Een organisatie van Kathy Lindekens, Bednet, die zieke kinderen helpt om via computer en moderne technologie de lessen van hun school te blijven volgen. Zo blijven de kinderen contact houden met hun klasgenoten.
De koper was Frank Verscheuren, eigenaar van een beddenbedrijf uit Maldegem, LS Bedding. 'Ik heb een beddenbedrijf in Maldegem. Het zal een prominente plaats krijgen in onze showroom,’ dixit Verscheuren, die na afloop ook met Pascale ten behoeve van de fotografen te bed ging. Tussen pot en pint bekende Mon Bernaerts aan uw dienaar dat een bed als deze hij nooit verkoopt. Omdat de waarde momenteel niet hoger ligt dan twintig euro.
Een verkorte versie van het programma wordt op zondag 31 oktober om 10 uur uitgezonden op Klara. Het is de afsluiter van een serie programma’s, Zot van Elsschot. Die dag eindigt ook het Elsschotjaar, van wie dit jaar de vijftigste verjaardag van zijn overlijden werd herdacht, en sluit de tentoonstelling van het archief van Willem Elsschot in het Letterenhuis te Antwerpen.
