Guy van Hoof (°1943) publiceerde twee essays over Thierry Deleu: Aan wat overblijft heb ik genoeg (Brugge, Pablo Nerudafonds, 1986), en Als een jager in zijn grondgebied (Wevelgem, Vereniging van West-Vlaamse Schrijvers, 2002). Het lag dan ook voor de hand dat hij tekende voor het in memoriam Deleu in de jongste aflevering van De Auteur, het tijdschrift van de VVL (zie de vorige aflevering van deze notities).
Een aantal jaren geleden las ik met belangstelling Guy van Hoof, dichter zonder kroon, het treffende portret van de dichter en de mens door Thierry Deleu (Harelbeke, De Gebeten Hond, 2001). Nu viel De dagen zijn huiveringwekkend mooi (2012) in de bus, een essay van Nicole Van Overstraeten (°1946). Zij benadert de poëzie van Guy van Hoof zonder omhaal, to the point, treffend en met veel empathie:
In zijn verzen vestigt hij de aandacht op het kleine, het fragiele, het menselijke. Hij schrijft over de tristesse en de ontgoochelingen van het moderne bestaan, waarvan je met moeite herstelt. Hij schrijft over het theater van de waanzin, van de spotlach/ en de kleine laster, het geschater en de ernst/ de onmacht en de razernij die als een echo trilt...
Al zowat veertig jaar volg het werk van Guy van Hoof, die niet alleen een negental dichtbundels publiceerde, maar ook druk aan tijdschriften meewerkte. De Nieuwe Romantiek, de door Hugo Brems ingeleide bloemlezing die hij in 1981 samenstelde, blijft een belangwekkend tijdsdocument. De jongste tien, twaalf jaar, ontmoette ik hem af en toe op literaire avonden in Den Hopsack. Tot een echt gesprek kwam het nooit. Ik besprak destijds zijn voortreffelijke monografie Aan wat overblijft heb ik genoeg, maar stel nu tot mijn verbazing vast dat ik geen enkele bundel van hem recenseerde. Tot mijn verbazing? Jawel, ik heb hem altijd beschouwd als een miskend dichter, en daar neem ik het graag voor op. Soit.
Guy was ook zo vriendelijk mij een exemplaar te bezorgen van Woord én daad van Guy Hoof. Zijn apocriefe evangelie (2005), een doorwrocht maar niet minder boeiend essay, integendeel, van de dichter en beeldend kunstenaar Rik Wouters (°1956).
Henri-Floris JESPERS
(wordt straks vervolgd)
Rik WOUTERS, Woord én daad van Guy van Hoof. Zijn apocriefe evangelie, Halle, Xarnego, 2005, 80 p.
Nicole VAN OVERSTRAETEN, De dagen zijn huiveringwekkend mooi, Torhout, VKH- Vriendenkring Kunst Houtland, 2012, 40 p., ill. Illustratie kaft: Suzanne BINNEMANS.