Drie decennia geleden...
De jongste weken heeft het leven mij niet gespaard. Mijn jongste broer (° 27 augustus 1947) is op 6 augustus schielijk overleden in zijn woonst te Fiesole. De jongste decennia hebben we elkaar niet meer gezien, gescheiden als we gaandeweg werden door 'les choses de la vie'. Mijn gedachten gingen dagenlang naar Rina, mijn schoonzuster, en mijn nichtjes Laetitia en Isabelle. En naar de vele herinneringen aan vroeger, onlosmakelijk met mij verbonden. Kindertijd en kinderstrijd, het jongere, bijzonder kwetsbare broertje, gedeelde belevenissen.
http://mededelingen.over-blog.com/article-broer-overleden-124317517.html
*
13 augustus stelde ik tot mijn ontzetting, toevallig, de diefstal vast van een waardevol, maar vooral kunst- én literair-historisch belangrijk schilderij. Een bijzonder nare ervaring, die de gekste paranoïde gevoelens onontkoombaar opwekt, tot de gekste toe. Ik wens dat niemand toe. Je wordt in je intimiteit als het ware verkracht. Dank zij mijn lezing van misdaadromans (dank u, Diamanten Kogel) kon ik – mirabile dictu – de zaak rationeel, koelbloedig en afstandelijk aanpakken... en oplossen. Het schilderij pronkt nu terug in mijn collectie.
Dank u, Sherlock Holmes, Hercule Poirot, Maigret, Moulin, Cordier en Baantjer... En de talrijke mensen die mij hielpen bij de oplossing van het pijnlijke en verwarrende raadsel.
*
Zondag 17 had ik een 'colloque singulier' met Luc Boudens (cdr) die mij – waar heb ik het verdiend – een schitterend werk schonk. Ik vind het jammer dat we elkaar de voorbije maanden nog maar zelden zagen. Hij blijft mijn innige soulmate.
http://mededelingen.over-blog.com/article-agenda-nazomer-ii-luc-boudens-124384971.html
*
Ondertussen vluchtte ik naar goede gewoonte in het werk. Ik wilde dringend de bijdrage van Marcel Lecomte over Van Ostaijen raadplegen die ik in een vorig leven las, verschenen in Hermès (1933-1939), uitgerekend in de enige aflevering van dit zeldzame tijdschrift die in mijn collectie ontbreekt. De verplaatsing naar een bibliotheek is een inspanning die mij veel moeite kost. Op hoop van zege publiceerde ik dan maar een noodkreet op mijn ça ira-blog.
http://caira.over-blog.com/article-a-l-aide-marcel-lecomte-et-paul-van-ostaijen-124391331.html
En ja hoor, het lukte. Dank zij Frank Asaert, een mij persoonlijk onbekende FaceBook-vriend, kon vandaag, 20 augustus, mijn dag niet meer kapot. Binnen de kortste keren bezorgde hij mij de begeerde tekst. De wonderen zijn niet uit de wereld.
*
In de late middag werd aangebeld. Wanneer ik geen bezoek verwacht, reageer ik meestal niet. Pruts ging echter net buiten en daar stond Dirk Maeyens (cdr) voor de deur. Een paar weken geleden hielp ik hem bij de schikking en evaluatie van een rijke bibliotheek. Ik was toen niet weinig verbaasd daar een aantal oude edities van Éliphas Lévi (1810-1975) aan te treffen. Dat was Dirk blijkbaar niet ontgaan. Daar stond hij nu met een doos, waarin, bij wijze van dank, o.a. La Clef des Grands Mystères, Histoire de la Magie en Dogme et Rituel de la Haute Magie – en, vooral, Le Grand Arcane (Paris, Chamuel, 1898), een van de weinige postume boeken van de geleerde en creatieve polygraaf (met een inleiding van baron Spedalieri) die ik nog niet las.
Éliphas Lévi (abbé Alphonse Louis Constant) heeft een belangrijke bijdrage geleverd tot de ontwikkeling van het moderne occultisme, zowel in Frankrijk als in Engeland (via de Hermetic Order of the Golden Dawn, waar o.m. William Butler Yeats, Arthur Machen en Bram Stoker lid van waren).
'Jamais deux sans trois.' Van mijn (verre) vriendin Emmy van Kerckhoven ontving ik een ansichtkaartje uit München. Naast koning Ludwig II van Beieren (1845-1886) herkende ik onmiddellijk de destijds meer dan beroemde acteur Josef Kainz (1858-1910). In een vorig leven (alweer) heb ik mij immers intensief gebogen over de raadselachtige Beierse vorst, die zowel Verlaine als Apollinaire inspireerde. (Zie mijn boek Het ritselen van vleugels (1979, p. 110-128, eerder verschenen in het Nieuw Vlaams Tijdschrift.)
*
'Ils prennent la lâcheté pour de l'héroïsme martyr.' Over wie zou ik het nu hebben...
Henri-Floris JESPERS
