Zondag was ik druk bezig met het schrijven van mijn bijdrage voor het tweede deel van de catalogus van de expositie Paul Joostens in Mu.ZEE te Oostende (deadline 7 april...). Aangewakkerd door berichten van mijn Facebook-vrienden Laurent Œdipe en Geraard Goossens over Gustav René Hocke (1908-19885) bleef ik echter niet bij de les en kon het echt niet laten onder te duiken in mijn (al te talrijke) archiefdozen die ik met Jan Scheirs aan het klasseren ben.
*
Elena Croce typeerde Gustav René Hocke als 'een van de meest waarachtige Romeinen die nog overblijven in een stad die in de loop der jaren haar eigen kleur heeft verloren.' Ik was al begin de jaren zestig in de ban van zijn boeken, waar ik in talrijke publicaties naar verwees. Ik leerde hem in levende lijve kennen op 11 september 1971, tijdens het PEN-congres te Dublin. Het werd 'le coup de foudre'. Kort daarop bezocht ik hem voor de eerste keer in Genzano di Roma. In februari 1972 organiseerde DeTafelronde in het Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen het colloquium 'Section d'or & Labyrinthe', waar het woord gevoerd werd door Rein Bloem, Jean F. Buyck, Paul de Vree, Hocke en uw dienaar.
Paul de Vree, Leo Wuyts, wetenschappelijk bibliothecaris van het MSKA, Gustav René Hocke, Jean F. Buyck, adjunct-conservator MSKA, Henri-Floris Jespers, Luc De Visscher, Jacqueline Ballman; op de eerste rij: Mariëtte de Vree en Werner Spillemaeckers. (Foto: Gerald Dauphin).
Hocke werd verkozen als briefwisselend lid van Pink Poets en nam deel aan een colloquium in het kasteel van Steenokkerzeel en aan de KUL. Hij werkte mee aan DeTafelronde en het Nieuw Vlaams Tijdschrift.
In 1979 reisde ik met Albert Szukalski (1945-2000) naar Rome, waar we ons in de schaduw van de witte pyramide van Cestius gingen bezinnen op het Cimitero Accatolico, aan de Fontana di Trevi de werking van het licht lijfelijk ondervonden, op het meer van Nemi (spiegel van Diana) de verbondheid ervoeren van het verste verleden, Luise Rinser in Rocca di Papa en Hocke bezochten op de Monte Giove te Genzano di Roma. (Ook Guy Vandenbranden vergezelde mij bij een bezoek aan Hocke. Was het een jaar vroeger, een jaar later? Ik weet het niet meer.)
Hocke en Jespers, Genzano di Roma, 1979 (Foto: Albert Szukalski)
Hocke, Genzano di Roa, 1979 (Foto: Albert Szukalski)
Albert Szukalski, Genzano di Roma, 1979 (Foto: Henri-Floris Jespers)
Toen ik als woordvoerder op het kabinet van minister van Begroting en Financiën Hugo Schiltz werkte, vond ik geen tijd meer om Hocke te bezoeken (shame on me!). We bleven wel in briefwisseling.
*
Mede op vraag van mijn vriend Luc Pay (die zich ook naar Genzano begaf om Hocke te bezoeken) volgt hierna een bibliografie van mijn bijdragen over Hocke, mijn onvergetelijke leermeester.
Henri-Foris JESPERS
Bibliografie
'Why not go straight to the bar?', in: Knack, 5 oktober 1971, pp. 76-77.
'In memoriam Gustav René Hocke', in: De Nieuwe, nr. 1104, 22 augustus 1985, pp. 18-19.
'Dublinse ontmoetingen', in: Diogenes, 5de jg., nr. 2, 1988; pp. 123-132.
'Gustav René Hocke: de woelige achtergronden van een Europese lotsbestemming', Ib., nr. 4, 1988, pp. 322-332.
'Een fiammingo in Roma, a.d. 1971', in: Kunst & Cultuur, 28ste jg., nr. 3, maart 1995, pp. 29-33.
