“Le moi est haïssable”. Ja, maar wie leest er nog Blaise Pascal?
Wanneer ik nu die foto's prijsgeef, dan is het louter om mijn geheugen en vooral mijn verzwakte schrijfdrift te activeren.
Ik ben zeker geen laudator temporis acti, kijk niet achterom, wel naar de toekomst toe.
Hier gaan we dan.
Met May Morlet en haar pleegmoeder Emma Lambotte (Wilrijk, Beukenlaan, 22 oktober 1963. Foto Pieter Jespers, eigen collectie.)
Met de schilderes Gisèle Van Lange (Antwerpen, De Kunstkamer, 1965. Eigen collectie.)
Met grootooom Oscar Jespers (Antwerpen, Campo, 1966. Eigen collectie.)
Met Paul Ibou bij de verschijning van Metamorphosis, het inmiddels legendarische “illegible Color Variation Book” (Antwerpen, Bank van Parijs en de Nederlanden, 1968. Eigen collectie.)
Optreden op de door mijn vriend Guido Lauwaert georganiseerde, legendarische Nacht van de Poëzie (Vorst Nationaal, 1973. Foto: Gerald Dauphin. Eigen collectie.)
*
Ja, Pascal had in zijn tijd gelijk: het “ik” is zonder meer verfoeilijk.
Ondertussen weten we wel dat we bevolkt zijn door meerdere “ikken”...
Henri-Floris JESPERS
