27 février 2014
4
27
/02
/février
/2014
12:00
De laatste dode is alweer opgebaard
en alles voelt oud en koud en vochtig aan
(ook de poezelige en groezelige vrouwen).
Alle levenden zijn hier ziek en verontrusten
het volk dat van ver buiten de vesten komt.
Alle doden lopen hier rond als levende spoken
en vele levenden slapen staande aan de staken.
Maar dankzij de ingemetselde zusters
uit het monastieke en de goede broeders
uit het maçonnieke verleden
blijft deze Burg, vrij van hekserij, mijn Burcht.
Hendrik CARETTE
Partager cet article
