Jet Jorssen en Karel De Cat (1970)
“Heibel tot in den treure”, de hier gepubliceerde bijdrage van Mededelingen-redacteur Frank De Vos, gaf aanleiding tot een vinnige polemiek met Heibel-redacteur Frans Depeuter, nu integraal onder de overkoepelende titel “Met gekruiste degens of: Een vos verliest zijn haren, niet zijn streken” opgenomen in de jongste aflevering van Heibel (pp. 48-60).
Frans Van Campenhout en Henri-Floris Jespers focussen op Jet Jorssens (1919-1990). Frans Depeuter vult dit dossiertje aan met parafernalia: boeiende foto's alsmede bibliografische en andere aantekeningen (pp. 65-83).
De erudiete, vaak weerbarstige en soms wel wat kronkelende bijdragen van cultuurfilosoof Johan Sanctorum laten mij nooit onverschillig. Je moet niet eens met zijn conclusies instemmen om intellectueel genot te beleven aan zijn treffende analyses, waarin hij steevast verrassend uit de hoek komt. In Heibel handelt hij “Over het nut en de zin van kunst”; “Fuck de open-debatcultuur?”; “De discrete onzin van vaderlandslievende boekjes – De schaduw van B plus...” en “Joke, Joke, haal 't spinrag uit je haren, Joke, Joke, trek je witte jurkje aan!” (waarin hij stelt dat een 'onmondige' cultuur-minister misschien wel een verademing is).
Frans Depeuter publiceert een sereen, informatief literair overzicht: “De Kempen buitenstebinnen (Van Cuppens tot Claes”, waarin hij terecht handelt over “Heimat in de wereldliteratuur” – en een treffende illustratie ten beste geeft van de “vooruitgang” in de Kempen... Onder de titel “Voor de ping doe je pong” publiceert hij de lijst van de auteurs die in 2011 en 2012 een werkbeurs ontvingen van het Vlaams Fonds voor de Letteren (waarover later meer in een aflevering van mijn “Losse notities”...).
Lezenswaard ook, de al dan niet kort geknipte notities van Staf Versweyveld (o.m. “Van allochtoon over roze plank naar residentie Avondzon. Over de populariteit van het eufemisme”) en de dagboekachtige aantekeningen van Julien Vangasbeke (“Hersentjes met appelmoes”) .
Talentvolle huistekenaar Manten ontbreekt natuurlijk niet op het appel.
Eerlijk gezegd, ik erger mij meer dan eens aan de soms al te stoer geformuleerde, uitdagende “humor” of “satire” die ik in Heibel voorgeschoteld krijg. Anderzijds lees ik in elke aflevering bijzonder boeiende bijdragen die ik niet wil missen.
Eén ding staat vast: Heibel brengt geen vitamineloze of vrijblijvende teksten.
De redactie stelt terecht: “Quot capita, tot mentes. Heibel wil een open forum zijn waarin tegengestelde meningen aan bod kunnen komen.”
Henri-Floris JESPERS
Heibel, het blad zonder blad (voor de mond). Onafhankelijk kritisch-satirisch-polemisch tijdschrift, XVIIIde g., nr. 1, april 2013, 120 p. Verschijnt tweemaal per jaar (april en oktober). Losse nummers kosten 11 €; een abonnement op twee nummers: 18 €. Betalingen geschieden vooraf op rekening nr. 979-3986331 van F. De Peuter (met vermelding 'Heibel') (IBAN: BE81 9793 9863 3124 – BIC: ARSPBE22).
Redactiesecretariaat: Frans Depeuter, De Heikens 29, 2250 Olen.
Depeuter.frans@telenet.be
