Hoeveel kost een krant? Geen cent! Er staat wel een aankoopprijs op, maar in wezen is een krant gratis. Klopt niet?! Om het met de woorden van de grote lijmer, Karel Boorman, alias Willem Elsschot te zeggen: ‘Zet uw brilletje maar eens op, want het is echt de moeite waard.’
Nemen we als voorbeeld De Morgen [DM]. Het beste exempel en dan zijn we er het snelst van af. Kunnen we onze aandacht weer vestigen op onze geliefde buitenlandse kranten. Ze zijn duur, maar naar redactionele inhoud gerekend spotgoedkoop.
Op zaterdag staat er rechts boven de voorpagina van DM een driehoek. ‘Bij afgifte van deze bon + €5,95 ontvangt u DVD 4 van The Legacy.’ Vijf DVD’s zijn er met telkens 2 afleveringen van de serie. Om de hele serie te bekijken, waarvan de eerste gratis was [een lokkertje] moet je, even vermenigvuldigen op de goeie oude wijze, 23,80 euro betalen, plus 5 kranten, aan 3,50 euro per krant maakt 17,50 euro. Totaalbedrag: 41,30 euro.
Wie een abonnement neemt op DM krijgt er een fiets bij. Dat vehikel kost in een winkel op z’n minst 200 euro. Fiets en serie samengeteld maakt dat 241,30 euro. Maar na de fietsactie en het serieaanbod volgen er nog meer acties. Wie nog maar op de helft van de extra’s ingaat, betaalt algauw 400 euro. Wie evengoed kan rekenen dan uw vaste leverancier van kritieken van gewapend beton, moet tot dezelfde conclusie komen: DM is gratis en toch duur, zelfs al lukt het hem door zijn voortplanting een studentenabonnement te nemen.
Dit soort zaken, dat zogenaamde voordelig aanbod voor de lezer, nemen altijd een loopje met de waarheid en de werkelijkheid. Ze bieden de koper gegarandeerd hoogwaardige producten aan voor weinig geld, maar eenmaal aangekocht blijkt de kwaliteit navenant. Zoals die fietsen; ze gaan hooguit twee jaar mee. Wie handig is kan de mankementen zelf herstellen, maar hij moet toch naar een prullenzaak à la Brico om een nieuw spatbord, fietsbel, lampjes of banden die lek gingen op een asfaltweg zonder putjes, of een ketting die onder het rijden tot zijn niet geringe verbazing brak, terwijl men aan een rustig tempo en al fluitend ’t vrije lied naar de bakker fietste.
Bovendien wint DM een pak geld op die aanbiedingen. De inkoopprijs van een fiets is een schijntje van het bedrag dat de lezer voorgehouden wordt. Tel daarbij de kost van de reclame, zelfs dan nog rest er een brede winstmarge. Hetzelfde geldt voor de DVD’s. In het geval van The Legacy komt de kostprijs + de promoprijs niet boven de drie euro uit. Winst: 2,95 euro per exemplaar.
Samengevat: DM doet dus aan klantenbedrog, maar zo handig ingepakt dat de wet op koppelverkoop omzeild wordt.
Conclusie: De uitgever van DM, De Persgroep, is geen uitgever in de zuivere zin van het woord, maar een Supra Bazar, en in de vrije tijd een koopman in bedrukt papier. Want de redactie is niet meer dan een vlag om de schijn op te houden. De lezer van deze blog weet nu waarom het concern enkele weken geleden voor het zoveelste jaar op rij met een mooi winstcijfer wist te rinkelen. Want die aanbiedingen gelden niet enkel voor DM, maar ook voor Het Laatste Nieuws.
Guido LAUWAERT