Graindelavoix, links Björn Schmelzer (foto: Bert Bevers)
Iedere keer opnieuw weet de Antwerpse meesterzanger Björn Schmelzer oude muziek van nieuwe allure te voorzien. Met zijn in 1999 opgerichte, regelmatig van samenstelling wisselende, ensemble Graindelavoix blaast hij polyfonische muziek uit lang vervlogen tijden nieuw leven in. Niet braaf, maar eerder weerbarstig. Verraste Graindelavoix al met bewerkingen van onder meer Joannes Ockeghems Caput en Gilles Binchois’ Joye, nu heeft Schmelzer zijn oor laten vallen op Trabe dich, Thierlein, een mis die de Duitse componist Heinrich Finck (1444-1527) schreef ter gelegenheid van het huwelijk, in 1511, van Ulrich von Württemberg (1487-1550) met Sabine von Bayern. Von Württemberg was (dixit Schmelzer) ‘een lokale despoot die haast onvrijwillig werd gedreven tot misdaad en terreur, maar die tegelijk bekend stond om zijn geraffineerde muzikale smaak en zelfs enkele legendarische jachtliederen componeerde.’ De echtverbintenis verliep ook niet echt gelukkig, maar dat wist de componist op het moment dat hij aan het werk was natuurlijk nog niet. Fincks werk (waarin de Duitse boerenrevoltes, de godsdienstoorlogen, de politieke en sociale conflicten anno 1500 doorklinken, maar ook het verlangen naar het woud en de jacht, de eeuwige jeugd en de doodsdrift) werd bijna nooit uitgevoerd. Daar brengt Graindelavoix nu verandering in. Was Trabe dich, Thierlein 29 mei reeds te horen in de Gentse Bijloke, dinsdag 8 juli, was er in de Estufa da Tapada das Necessidades in Lissabon nog een uitvoering, waarna Graindelavoix de vleugels uitslaat naar Weimar (waar de mis tijdens het Kunstfest aldaar wordt uitgevoerd in het Musikgymnasium Schloß Belvédère, op 30 en 31 augustus) en Utrecht (Festival Oude Muziek in TivoliVredenburg, op 6 september).
Björn Schmelzer, die uiteraard zelf ook meedoet, verzamelde voor deze concerten de vocalisten Olalla Alemán, Philippe Genet, Hanna Lambrix, Anne-Kathryn Olsen, David Hernandez, Joachim Höchbauer, Arnout Malfliet, Marius Peterson, Albert Riera en Yves Van Handenhove. Utrecht is niet zo heel ver weg….
Bert BEVERS