25 janvier 2012
3
25
/01
/janvier
/2012
10:00
Foto: © Bert Bevers
De barstende ruit
Wie draagt in zich niet het geluid
der stuk-geslagen vensterruit,
die barst in duizend scherven?
wie hoort 't gestadig rink'len niet,
het scherpe, zachte, wiss'lend lied
van leven en van sterven?
Het hart wordt dagelijks doorgriefd,
te veel gehaat, te veel geliefd
om honderdduizend dingen;
't geluid der scheuren maalt en knarst,
hoor hoe in 't hart, de ruit plots barst,
terwijl het bloed blijft zingen!
Al barst dees wonderlijke ruit;
al slaat men ze tot gruizel uit;
al blijft men eeuwig kerven;
ik vraag de doode stilstand niet,
ik rinkel in dit knakkend lied;
Er zijn nog zachte scherven!
Lode Cantens (1911-1955)
Partager cet article
