De smadelijke aftocht van Franz Marijnen bij het Nationale Toneel van Den Haag blijft voor beroering zorgen bij onze noorderburen. Nadat collega Kester Freriks vorige week in het Cultureel Supplement van NRC van leer was getrokken tegen het wangedrag van de nieuwe artistiek directeur Theu Boermans, heeft deze week acteur, componist en muzikant Herman Frank een protestgedicht geschreven. Het ontslag van Marijnen sloeg hem met verstomming en is de druppel die de emmer doet overlopen. Voor hem voortaan geen toneelbezoek meer.
nee
geen grap vandaag
daar is het verhaal te gruwelijk voor
de gelijkenis met AJAX
dringt zich op
dus niets nieuws onder de zon
nu
moet Marijnen het loodje leggen
de nieuwe bezem Boermans
veegt zijn straatje schoon
en zet het ensemble naar zijn hand
én goeddunken
tot
driemaal toe
mocht ik onder Marijnen werken
tot driemaal toe
mocht ik werken boven de middelmaat
tot driemaal toe
omdat
Franz niet in het plaatje past
té toegankelijk theater maakt
maar wel een draai geeft aan een oud verhaal
zodat het de jas aantrekt
van de tijd waarin het wordt gespeeld
terug
draaien
of herroepen kan niet meer
de toon is gezet
de krenking heeft plaats genomen
tussen de kreukels van zijn ziel
en
de rest van het gezelschap
nestelt zich in de slangenkuil
zonder een vorm van protest
ik heb geen klacht vernomen
tuurlijk mijnheer Boermans… u heeft gelijk
mijnheer Boermans
zo’n
veertig jaar speelde ik toneel
minstens eens in de zeven jaar
maakte ik dit misselijk makende spelletje mee
het verleden draagt een smakeloze smaak
dat het zich – wat dit betreft – herhalen laat
daarom
zie ik af van toneel bezoek
ik ken de machinaties en gezichten
die zonder enige vorm van respect
dat wat ze voorstaan
met voeten treden
dank voor uw stuk – over theater –
waarin u het opnam
voor een man
die gedreven door een onbenoembaar streven theater maakte
Herman Frank, Den Haag
■
