Voor de zoveelste keer (wat is en blíjft het toch een charmante rolprent) Le fabuleux destin d’Amélie Poulain van Jean-Pierre Jeunet weer eens bekeken. Aanleiding deze keer was het lezen van de herinneringen van Raymond Queneau (als Privédomein verschenen onder de titel Mijn moeder zong). Queneau is ook de auteur van Zazie dans le métro. Aan de door Louis Malle verfilmde versie van dat boek (met Philippe Noiret in een hoofdrol) is Le fabuleux destin d’Amélie Poulain op sommige punten visueel beslist schatplichtig. In het begin van Jeunets film schrapt een man een naam uit zijn adresboek. In Mijn moeder zong luidt Notitie 1982 van Queneau:“De kleine pleziertjes: in je agenda de naam en het adres doorhalen van iemand die overleden is.” Die scène en het citaat komen toch praeter propter overeen, niet? Jeunet moet Queneau beslist hebben gelezen!
Een andere overweging: zou Audrey Tautou (de hartveroverende actrice die Amélie Poulain vertolkt) vernoemd zijn naar Audrey Hepburn? Het is een eerder zeldzame naam, dus ik vermoed dat Tautou’s mama (of papa natuurlijk, dat kan ook) een bewonderaarster van La Hepburn was. Ook Jean-Pierre Jeunet (de regisseur van Audrey Tautou in Le fabuleux destin d'Amélie Poulain en Un long dimance de fiançailles) moet een boontje voor die andere Audrey hebben: de slotscène van Le fabuleux destin d'Amélie Poulain, waarin Audrey 2 achter op de brommer zit bij Mathieu Kassovitz, is voor filmkenners duidelijk een vette knipoog naar de scène uit Roman Holiday waarin Audrey 1 achter op de scooter zit bij Gregory Peck….
Bert BEVERS
