Patrick Conrad, “Le célèbre modèle Amandine Blanchet”
(tekening, 482 x 369, 22 juni 2010)
In mei telde de blog van CDR-Mededelingen3119 "unieke bezoekers" (goed voor de lectuur van 5143 pagina's). Een positief resultaat, dacht ik zo.
In 2009 noteerden we het hoogste aantal bezoekers in november: 2382 (het laagste aantal in februari: 1195).
2010 werd alvast goed ingezet:
januari: 2653
februari: 1906
maart: 2644
april: 2187
mei: 3119
Sinds de start van de blog op 26 januari 2008 werden 739 bijdragen gepubliceerd. We registreerden 46.870 bezoekers en 96.421 gelezen pagina's.
De papieren en de PDF-editie van Mededelingen 158-159 verscheen gedateerd 29 juni.
*
Redactioneel:
De aangekondigde bespreking van Patrick Conrads Leven & werk van Marcel van Acker(Houtekiet, 2009) houdt u te goed. Ondertussen kreeg ik wel van Patrick een aantal kleurenfoto's van zijn recent plastisch werk. Ze zullen gepubliceerd worden op de website van de Mededelingen. Lezers die geen pleinvrees hebben om elektronische snelwegen te betreden, kunnen gratis inschrijven op een abonnement op de “Newsletter” van het CDR via de blog.Bij elke nieuwe publicatie krijgen ze dan automatisch een email. Op de website worden berichten gepubliceerd die de gedrukte Mededelingenniet halen (net zoals een aantal bijdragen uitsluitend gepubliceerd worden in deze papieren en elektronische PDF-editie).
*
Eind september verschijnt Om Gent gedicht, een bloemlezing die zowat twee eeuwen omspant. Onder het motto “Eerst Gent en dan de papen” koos Guido Lauwaert een honderdtal gedichten, waaronder enkele die voor de eerste keer verschijnen; hij beperkte zich daarbij niet tot het Nederlandse taalgebied, en de gedichten verschijnen in de oorspronkelijke taal. Het boek wordt ingeleid door de Gentse schepen van Cultuur Lieven Decaluwe en Herman Balthazar, eregouverneur van Oost-Vlaanderen.
Marcel van Maele wordt in Gent met een hommage bedacht door HonestArtMovement (zie “Caleidoscopisch). “Gent, der Vrijheid laatste hope!”, schreef Albrecht Rodenbach, wiens gedicht “Sneyssens” centraal staat in de rubriek “Achteruitkijkspiegel”, terwijl in “Guido's galerie” Pjeroo Roobjee prijkt.
Lauwaert blijft niet bij de pakken zitten. Na Portretten van een gestoorde natuur, autofictionele verhalen vol leugens en waarheid, feiten en fictie (Houtekiet, 1989) en de tedere autobiografie Een helder hart(Nijgh & Van Ditmar, 1995) werkt hij nu aan een heuse ontwikkelingsroman: vijf jaar uit het leven van een kerel tot hij als jonge twintiger Mechelen verlaat en zich in Antwerpen vestigt.
*
Zou het waar zijn dat schrijvers, plastische kunstenaars politici en bewindvoerders (on)bewust de maatschappelijke realiteit weerspiegelen? Wat er ook van zij, Jean Cocteau heeft gelijk: “Les miroirs feraient bien de réfléchir un peu plus avantde renvoyer les images.” ■
Marcel van Maele, Gebottelde gedichten
Inhoud:
Gedicht
Wilfried ADAMS: Stoflong; Randschrift 30
Van Ostaijen Genootschap
Henri-Floris JESPERS: Correspondentie Paul van Ostaijen en Wies Moens
Kritisch
Henri-Floris JESPERS: Macht en onmacht van het boek (Islot)
Toneel
Guido LAUWAERT: Macbeth; Jury krijgt er van langs; Nieuwe koers NTGent
Caleidoscopisch
HFJ: Renaat Ramon; Marcel van Maele
Guido's galerie
Pjeroo Roobjee
Door de leesbril bekeken
Economie als oorkaarstherapie; opening Elsschotfestival; statistieken blog CDR; oprichting vzw Erfgoedbibliotheek; Amerikaanse literatuurwetenschapper Patricia Dailey over Hadewijch; Jan Fabre, De dienaar van de schoonheid en andere theaterteksten.
Achteruitkijkspiegel
Henri-Floris JESPERS: 'Sneyssens' van Albrecht Rodenbach:
Gent, der Vrijheid laatste hope!
*
Mededelingen160 verscheen gedateerd 30 juni.
Redactioneel:
In een vorig leven heb ik de eerste druk van het (indien mijn geheugen me niet bedriegt: negentiendelige) Journal littéraire van Paul Léautaud geschonken aan Jef Sprankenis (1943-2003), destijds mijn “privé-secretaris” – voor hij boekhandel De Groene Waterman opstartte. (Cf. “In memoriam” in: Mededelingen, nr. 7, september 2003). Jef was een, onvoorwaardelijke bewonderaar van Léautaud, en ik was destijds al even geïrriteerd door dat openhartige dagboek als jaren later door een aantal pseudo-dagboeken van Vlaamse auteurs – maar dat is een ander verhaal.
Waarom denk ik daar nu aan? Welnu, de eigenzinnige, scherpe theaterkritieken van Léautaud, Le Théâtre de Maurice Boissard (1926; 1943; 1958) ben ik blijven koesteren.Ook de kritieken van Guido Lauwaert verdienen het gebundeld te worden, zeker in een tijdsgewricht waarin de media kennelijk van oordeel zijn dat hun “roeping” erin bestaat “enthousiasmerende” kritieken te brengen.
“Enfant terrible” Guido is terecht van oordeel dat zelfs recensies de grenzen van hun systeem moeten slopen. Teksten als “We hebben een/het boek (niet) gelezen. Hier halen ze zeker het theaterfestival mee” (Mededelingen nrs. 154-155-156, 26 april 2010) zijn – hoe men er ook tegenover moge staan – documenten die de beperkingen van het vluchtige, tijdelijke oordeel overstijgen. Geen dienstbetoon bij Lauwaert, wel een ongezouten, gefundeerde (uiteraard subjectieve) mening. Geen eendagsvliegen, maar teksten die binnen een paar jaar nog best lezenswaardig zullen blijken. Dat is nu weer het geval met “Gorki en Stan: twee handen op één buik”.
Guido Lauwaert krijgt dus carte blanche.
We houden niet per se van piraten, wel van kapers. Ze bezitten immers vrijbrieven die niet lichtzinnig uitgeschreven worden. ■
Inhoud:
Gedicht
Hendrik CARETTE: Een klein eiland op een glaciaal meer
Kritisch
Luc PAY: Bart Mesotten en zijn rari nantes:
Toneel
Guido LAUWAERT: Gorki en Stan: twee handen op één buik
Guido's galerie
Michaël Vandebril
Door de leesbril bekeken
Driemaal Jan Decorte; Marc Legendre & René Broens: Reynaert de vos; De geheime archieven van het Vaticaan; Lekken bij het gerecht? Neen, nooit, never, jamais!; Veerle Rooms: Mystiek en Mythe in tekens en schrifturen;
“De groet” van Jan Vanriet; Walter Pauli over Kuifje in Congo; Nicole Verschoore: Autobiographie d'un siècle.
Achteruitkijkspiegel
Henri-Floris JESPERS: Labyrinten
Agenda
*
Proefexemplaren van de PDF-editie via
