Jeroen Fransen: Neo Classical Ghost Collage 2008 © Jeroen Fransen
De moderne westerse samenleving gaat er prat op dat het individu vrij is. Het gebied van bijvoorbeeld denken en kiezen is particulier, er wordt niet van hogerhand voorgeschreven. Om maar eens enkele fundamentele zaken aan te stippen: wij kennen in onze omgeving geen verplicht kapsel a la Kim Jong-un en geen verbod om van godsdienst te wisselen of af te zien.
Het oogt van de buitenkant goed, die westerse vrijheid. Op ArchiNed (Nederlandse architectuursite) verscheen onlangs Voorstel voor een nieuw accent, een prikkelend artikel waarin industrieel vormgever/publicist Ed van Hinte een en ander nuanceert.
Zijn beschouwing gunt ons onder meer een blik in het goed gevulde gereedschapskistje van de commercie. Deze macht heeft binnen de westerse democratische traditie alle vrijheid om zich (verfijnd en geniepig) te ontpoppen. Laten we het gereedschapskistje (steeds weer met nieuwe, betere, ‘tools’ aangevuld) maar een mechanisme noemen, of liever een onrustmachine. Dit onzichtbare en regelende/ontregelende ‘ding’ (wie of wat bedient het?) is eigenlijk een spook in de ‘bezielde’ heilige omgeving van de individuele vrijheid.
Van Hinte verbindt dit fantoom subtiel met het begrip design. Design blijkt veel meer te omvatten dan louter vormgeving in de context van de industriële nijverheid. Wij zijn (nog) niet vrij. Wij zijn eerder met begeleid verlof.
Erick KILA
http://www.archined.nl/opinie/2014/voorstel-voor-een-nieuw-accent/
