Redactioneel
Maanden geleden al poneerde IMF-topman Dominique Strauss-Kahn de onvermijdelijkheid van publieke interventie om de kredietcrisis de baas te kunnen (Financial Times, 7 april). Volgens de Britse zakenkrant waren echter de meeste politici, vooral in de eurozone, de mening toegedaan dat een uitgebreid overheidsingrijpen niet noodzakelijk is. Maandenlang legden gladde woordvoerders allerhande sussende verklaringen af die in mensentaal niet anders dan flagrante leugens genoemd kunnen worden. Ondertussen is het zover.
Om “chaotische en moeilijk beheersbare effecten op de markt” tegen te gaan, met andere woorden om uw en mijn bestwil, worden miljarden geïnjecteerd in financiële instellingen waar decennialang een ongebreidelde graaicultuur hoogtij vierde. De ergste crisis sinds de jaren dertig werd immers veroorzaakt door de twijfelachtige maar winstgevende technieken en financiële producten die door de banken zelf ontwikkeld werden. Het verlies wordt nu van aandeelhouder of marktpartij naar de belastingbetaler doorgeschoven.
En, ja hoor, er mogen geen extreem hoge vertrekpremies toegekend worden aan afgedankte managers. Een uiteraard terechte voorwaarde, daar niet van, ware het niet dat ze om louter demagogische redenen gesteld wordt.
Inhoud
Kritisch
Pius XII etcetera
Poëtisch
De Muzeval
Achteruitkijkspiegel
Prof. dr. Piet Tommissen: Tweemaal DaDa in vogelvlucht (II)
Misdaad loont
De Diamanten Kogel 2008: interview smet genomineerden; toespraken van Jos van Cann en Henri-Floris Jespers; laureaat Simon de Waal in de media.
Door de leesbril bekeken
Matthijs de Ridder: Ouverture 1912; Nieuwsbrief Joris van Severen; Franz Hellens: Carnets d’un vieillard : L’Âge et Moi ; Kevin Absillis over het prijzenspel; kwarteeuw Gierik; Pol Hoste over Sybren Polet; Letternieuws; Jan Geerts: de n van iemand.
Agenda
