Fun City loopt nog tot 15 juni in Galerie Piet Raemdonck, Kronenburgstraat 41a, 2000 Antwerpen. Tel.: 0495 22 07 99. Open op zaterdag en zondag van 14 tot 19u en na afspraak..
Fun City, een project van Luc Boudens en Piet Raemdonck, werd op 9 mei geopend door Axel Daeseleire. Viktor Perdieus (sax) en Nathan Wouters (bas) brengen voortreffelijke jazz ten gehore en tonen overvloedig aan wat gedreven en erudiete musici met economische middelen tuchtvol vermogen.Tussen het publiek: John Bogaerts, dr. E. Colin, Erik van Herreweghe, Henri-Floris Jespers, Kris Kenis, Pruts Lantsoght, Kristel de Loos, Robert Lowet de Wotrenge, Dirk Maeyens, Marga, RodeS en Jan Scheirs.
Piet Raemdoncks plezierstad is een natuurstad waar cultuur door natuur wordt beslopen, omhelsd en zelfs ingepalmd. Raemdonck liet zijn blik, gegidst door de ‘City Maps’ van Boudens, over de haven glijden, over het park en over de lommerrijke herinneringen aan een Californische reis. De “haven-werken” vertonen hetzelfde panoramische karakter als Raemdoncks composities, maar doos, schelp en vaas worden hier steen, gebouw en kraan. Het stadspark met zijn ruisende overvloed aan bladeren krijgt, als een begroeting aan de werken van Boudens, een schematische en gerasterde onderbouw.
De houten “op-art” van Luc Boudens bevestigt andermaal zijn statuur van gediplomeerd architect-speelvogel. Trouw aan de kleur- en vormentaal van het modernisme in de architectuur, giet hij zijn Fun City in verlokkende hebbedingen als houten hologrammen van routeplanners, een vrolijke rotonde, vreemde nachtelijke panorama’s, speelse maquettes en sculpturen.
Het nadrukkelijk uitbundige en driedimensionale werk van Boudens en de elegante luwte in Raemdoncks schilderijen leveren de unieke formule voor een collectie blijmoedig vernuft.
&
In Fun City trekt Luc Boudens consequent de lijn door die zijn vorige expo’s verbindt. De thema’s van de imaginaire archeologie en geografie (Kartografie, 1993; Sites, 2004; Tribal, 2005) en de modernistische architectuur als jeugdherinnering (Littoral, 2002) en weelderige ver-beelding (Visitant les Noailles, 2005) monden nu uit in een gesyncopeerde evocatie van de stad als geordende chaos. Bij zijn vorige tentoonstelling (Syncopes, 2007) benadrukte Boudens dat in muziek van een syncope gesproken wordt wanneer een of meerdere tonen niet op de tel of puls vallen, waardoor een of meerdere normale accenten verlegd worden. Twee voorbeelden van syncopes zijn de off-beat, die de nadruk legt op een voor de toehoorder onverwachte plaats en de missed-beat, waar op de plaats waar de nadruk zou moeten liggen, de noot vervangen is door een rust. Die luide rust verschijnt in zijn nieuwste werk als geconcentreerde luidruchtigheid. Wat de schijn van een vrijblijvend spel kan wekken wortelt in feite in de diepste lagen van het on(der)bewuste en illustreert ten volle de mechanismen van de (zelf)disciplineringsmachines die bijv. bij Van Ostaijen of Kafka in werking treden. Niet alleen thematisch, ook technisch vertoont het werk van Boudens de taaie ontvouwing van een onverbiddelijke logica.
Het wordt hoogtijd dat dit duidelijk wordt gemaakt aan de hand van een breed opgevatte retrospectieve tentoonstelling.
&
1990 Galerie Herman Toelen, Antwerpen: tekeningen & lino’s..
1993 Galerie De Zwarte Panter, Antwerpen: Kartografie (lino’s)
2000 Antiquariaat Jef Meert, Antwerpen: KlingKlang (collages)
2002 Galerie Martin van Blerk, Antwerpen: Littoral (schilderijen)
2003 Galerie Martin van Blerk, Antwerpen: Naval (lino’s)
2004 Galerie Djemma, Schoten: Sites (tapings en mixed-media)
2005 Galerie Djemma, Schoten: Tribal (tapijten, totems, tapings & mixed-media)
2005 Oskar D Gallery, Antwerpen: Visitant les Noailles (tapings, tekeningen, objecten)
2007 Galerie [Punk’tum], Anvers, Syncopes (collages & assemblages)
